Bób (bober) jest rośliną strączkową. W Polsce jest on niezwykle popularny. Zazwyczaj jemy go sola, ale bób można dodać również do sałatek czy zup. Dietetycy już od dawna przekonują, że po to warzywo warto sięgać nie tylko e względu na jego walory smakowe. Bob tak jak każda inna roślina strączkowa zawiera w sobie wiele wartości odżywczych. Pozytywnie wpływają one na działanie całego organizmu oraz pozwalają na uzupełnienie niedoborów witaminowych. Poznaj wartości odżywcze zawarte w bobie.
Bób jest warzywem, które przede wszystkim zawiera duże ilości białka. To może być alternatywa dla białka pochodzenia zwierzęcego. Oznacza to, że po bób powinni sięgać głównie osoby, które ze swojej diety wykluczyły mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego. W warzywie znajdziemy też bogate pokłady kwasu foliowego.
Właściwości odżywcze bobu
W ugotowanym bobie znajdziemy: białko, tłuszcze, węglowodany, błonnik, witaminę C, tiaminę, ryboflawinę, niacynę, kwas pantotenowy, kwas foliowy, witaminę B6, K i A, wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, sód, cynk.
Właściwości lecznicze bobu
Jedzenie bobu pomaga w kuracjach i profilaktyce wielu chorób. Jako właściwości lecznicze tego warzywa wskazuje się:
- Pomoc w leczeniu chorób układu krążenia – z racji dużej zawartości białka jest on produktem rekomendowany w diecie na choroby układu krążenia; osoby cierpiące na tego typu schorzenia muszą bowiem ograniczać spożycia bogatego w białka mięsa; w profilaktyce i leczeniu chorób układu krążenia pomaga również niska zwartość sodu i wysoka potasu oraz rozpuszczalny błonnik; sprzyja to regulacji poziomu ciśnienia krwi oraz cholesterolu;
- Pomoc w leczeniu anemii – wszystko dzięki zawartości żelaza, witaminy B12 i kwasu foliowego; substancje te są konieczne do produkcji czerwonych krwinek odpowiadających za transport do komórek;
- Pomoc w leczeniu choroby Parkinsona – jest to możliwe dzięki temu, że w bobie naturalnie występują lewodopy, czyli biologicznie aktywna dopamina; może ona przechodzić z krwi do mózgu, gdzie przetwarzana jest w brakującą dopaminę; substancja ta poprawia sprawność ruchową chorego; warto wspomnieć, że niektóre leki na chorobę Parkinsona produkowane są na bazie bobu;
- Pomoc w odchudzaniu – w ugotowanym bobie znajdziemy 110 kalorii (w 100 gramach), jednak jego odchudzające właściwości wynikają z niskiej zawartość tłuszczu oraz dużej ilości rozpuszczalnego błonnika; ten ostatni jest podstawowym składnikiem większość diet odchudzających; bób pomaga kontrolować wagę poprzez spowalnianie procesów trawienia oraz zapewnianie na długo użycia sytości; oprócz tego zawiera cenne minerały pozytywnie wpływające na układ nerwowy, co pomoże przetrwać kryzysy w zrzucaniu zbędnych kilogramów;
- Zapobiega zakwaszeniu organizmu – warzywo dzięki obecności wapnia, sodu, potasu i magnezu działa alkalizująco, czyli zasadotwórczo; regularne spożywanie bobu może pomoc w uniknięciu zakwaszaniu organizmu;
- Działanie profilaktycznie na choroby nowotworowe – obecność lektyny (jednego z rodzajów biała) powoduje antynowotworowe działanie bobu; badania naukowe wskazują, że związek ten wnika w błonę śluzową jelita i uniemożliwia powstawanie komórek rakowych i hamuje namnażanie się już tych zmutowanych; bob ma chronić przede wszystkim przed rakiem jelita grubego;
- Pozytywnie wpływa na płód – kwas foliowy oraz witamina B12 to podstawowe substancje wpływające na podstawowy przebieg ciąży.
Przeciwwskazania do jedzenia bobu
Bób jest warzywem, którego powinny unikać osoby cierpiące na dnę moczanową. Wynika to z tego, że produkuje on w organizmie duże ilości kwasu moczowego. Może to wywołać powikłania takie jak kamica nerkowa lub zaostrzenie się choroby.
Warto również wspomnieć, że w bobie znajdują się też substancje uczulające. Objawy uczulenia zazwyczaj występują u osób cierpiących na tzw. chorobę fasolową (fawizm). Jest ona uwarunkowana genetycznie i związana z niedoborem enzymu G6PD.
Jedzenia bobu nie zaleca się również osobom mającym problemy z układem pokarmowym. Warzywo to powoduje nadmierną fermentację w jelitach oraz wzdęci i gazy.
Jak ugotować bób?
Najczęściej bób jadamy w postaci ugotowanej. Do gotowania należy wybierać tylko świeże i zdrowe ziarna, które posiadają intensywnie zielony kolor i nie mają plam. Ziarna dokładnie się opłukać pod strumieniem zimnej wody, wkłada do garnka i zalewa wodą – tej powinno być 2 razy więcej niż bobu. Do wody dobrze jest dodać 1 płaską łyżkę cukru. Bób gotuje się na średnim ogniu. Po doprowadzeniu do wrzenia doprawia się bób szczyptą soli oraz (jeśli się lubi) gałązką kopru lub rozgniecionym czosnkiem. Bób należy gotować pod przykryciem, do czasu aż zmięknie. Młode ziarna gotuje się ok. 165 minut starsze ok. 30 minut.
Aby bób nie powodował wzdęć, warto przed ugotowaniem zalać go gorącą wodą i odstawić na godzinę, a następnie wylać wodę i ugotować w nowej wodzie.
Po ugotowaniu bób można jeść ze skórką lub bez niej. Warto mieć na uwadze, że najwięcej witamin znajduje się w młodej skórce bobu. Tradycyjna obróbka chemiczna powoduje, że traci się ok. 40% zawartych w bobie składników odżywczych.
