Jedną z powszechniejszych chorób zakaźnych jest półpasiec. Schorzenie wywoływane jest przez ten sam wirus co ospa wietrzna, stąd też objawy obydwóch chorób mogą być podobne. Najbardziej charakterystyczne cechy półpaśca to wysypka oraz dotkliwy ból. Poznaj przyczyny, objawy oraz leczenie stosowane przy półpaścu.

Półpasiec jest nieprzyjemną chorobą, którą można się zarazić w każdym wieku. Wywoływana jest przez wirus Herpesvirus varicella zoster. Dostaje się on do ludzkiego organizmy drogą kropelkową. Oznacza to, że do zarażenia półpaścem dochodzi bardzo łatwo, wystarczy chwilowy kontakt z nosicielem wirusa. Należy pamiętać, że raz przebyty półpasiec nie oznacza, że na więcej się na niego nie zachoruje – nie ma tu zastosowania ta zasada, co przy ospie wietrznej.

Wirus półpaśca

Wirus wywołujący półpaśca jest niezwykle podstępny. Dostaje się on do organizmu drogą kropelkową i przechodzi w tzw. stan uśpienia. Lokuje się on w zwojach nerwów czuciowych w okolicach rdzenia kręgowego. Wirus wywołujący półpaśca aktywuje się w sprzyjających dla niego warunkach. Za takie uznaje się osłabienie organizmu, niską odporność czy przechodzone aktualnie infekcje, głównie dróg oddechowych.

Objawy półpaśca

Lekarze przestrzegają, że pierwsze objawy półpaśca są bardzo niecharakterystyczne. W związku z tym bardzo łatwo można je pomylić z innymi chorobami, szczególnie sezonowymi infekcjami np. przeziębieniem. W pierwszej fazie choroby półpasiec wywołuje ból gardła, podwyższoną temperaturę ciała oraz osłabienie. Dopiero na późniejszym etapie rozwoju choroby dochodzi do stanu zapalnego nerwu czuciowego oraz unerwionej przez niego skóry. Ten objaw półpaśca wywołuje ból nerwu, który jest ostry, piekący i bardzo silny. Po ok. 2-3 dniach wokół zaatakowanego chorobą nerwu pojawia się charakterystyczna pęcherzykowa wysypką z odczynem zapalnym skóry. Pęcherzyki pojawiają się do 4 dnia choroby i po czasie przeobrażają w krostki zasychające po kilku dniach w strupki. Najczęściej wysypka przy półpaścu występuje na tułowiu, rękach, nogach i twarzy. Charakterystyczne dla niej jest to, że uwidacznia się tylko na jednej połowie ciała. Chory odczuwa też duży świąd, a drapanie krotek nie przynosi ulgi – wynika to z tego, że swędzi nie wysypka komórki nerwowe. Należy pamiętać, że wsypki przy półpaścu nie powinno się rozdrapywać, ponieważ może dojść do nadkażeń bakteryjnych ran.  Lekarze zaznaczają, że w minimalnej ilości przypadków półpasiec może przebiegać bez wysypki.

Rodzaje półpaśca

Półpasiec może przybierać różne postacie. Medycyna wyróżnia:

  • Półpasiec krwotoczny – choroba ma niezwykle ciężki i zaawansowany przebieg;
  • Półpasiec oczny – zmiany i owrzodzenia atakują głównie spojówkę i rogówkę; w przypadku braku podjęcia leczenia może dojść do podrażnienia nerwu poruszającego gałką oczną, uszkodzenia gałki, utraty wzroku;
  • Półpasiec uszny – choroba atakuje małżowinę uszną, przewód słuchowy, błonę bębenkową; objawia się silnym bólem ucha; powikłaniem po półpaścu usznym mogą być szumy lub przytępienie słuchu;
  • Półpasiec rozsiany lub ugólny – zmiany skórne pojawiają się na tułowiu;
  • Półpasiec zgorzelinowy – w jego wyniku po wysypce pojawiają się owrzodzenia.

Leczenie półpaśca

Zaleca się, aby osoby chore na półpasiec przez 2-3 tygodnie pozostawały w domu i ograniczyły kontakt z innymi ludźmi. Ma to zapobiegać roznoszeniu wirusa i wywoływaniu dalszych zakażeń. Choremu przepisuje się także środki przeciwbólowe i antywirusowe, które najlepiej jest zacząć zażywać w ciągu pierwszych 2 dni choroby. W przypadku, gdy półpasiec wywołuje duży, to zalecane jest wykonywanie zastrzyków z witaminą B1 i B12.

W większości przypadków leczenie półpaśca jest skuteczne. Choroba mija po 2-3 tygodnia i nie pozostawia żadnych skutków ubocznych. Niekiedy jednak może dojść do neuralgii popółpaścowej. Polega ona na tym, że mimo wygojenie się zmian na skórze dolegliwości bólowe nadal się utrzymują. Neuralgia może trwać kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat. Przedłużające się bóle półpaścowe są wskazaniem do rozpoczęcia leczenia neurologicznego. Obejmuje ono m.in. podawanie leków przeciwbólowych i naświetlania.

Powikłania po półpaścu

W przypadku, gdy organizm w czasie choroby jest osłabiony, a układ immunologiczny nie działa prawidłowo, może dojść do powikłań po półpaścu. Najczęściej powikłania te związane są z narządami słuchu i wzroku. Jako najczęściej występujące powikłania po półpaścu wskazuje się zapalenie rogówki i błony naczyniowej oka, porażenie mięśni poruszających gałką oczną, utratę wzroku, porażenie nerwów poruszających gałką oczną, częściową utratę słuchy, porażenie nerwu twarzowego. W skrajnych przypadkach może dojść też do uszkodzenia nerwów czaszkowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu zespołu Guillaina-Barrego. Aby uniknąć tego typu powikłań, osoby z osłabioną odpornością powinny leczyć półpaśca w szpitalu.

Jako powikłanie po półpaścu wskazuje się też pojawianie się na skórze blizn i przebarwień. Występują one, kiedy w czasie choroby dochodzi do rozdrapania wsypki. Takie zmiany skórne trudno jest zlikwidować i często potrzebna jest pomoc medycyny estetycznej.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here